Θέρος,δυο βήματα πιο πέρα.

Ω μέγα θέρος,
που σε κάθε σου ερχομό καίς κάθε λογής καρπό,
μη μου την κάψεις τη σοδειά κι άσε με να σου πω,
για όλα μου τα χθες,να στα ομολογήσω,
κι αν βρεις κάτι το άδικο και το κακό,
να 'ρθεις να με θερίσεις.
Μου πήρε χρόνια για να θρέψω,
όλα τούτα τα βλαστάρια που ίσα ίσα ΄συ τα βλέπεις.
Κι άλλα τόσα χρόνια θα μου πάρει ως που να ριζώσουνε για τα καλά,κι αν.
Μέρα-μέρα πολεμώ με τούτες τις καταιγίδες,
μα ΄σένανε κανείς δεν μπορεί να σε προβλέψει.
Καίς ζωές,τις κάνεις θρύψαλλα,
μου τα΄χες πάλι καμωμένα σε μιαν άλλην εποχή,
μακριά από τούτη'δω.
Γι'αυτό πες πως το ζητώ σα χάρη,
να σταθείς δυο βήματα πιο πέρα,
μπας και σου γλυτώσει η φετινή σοδειά.