Κι εγλύτωσα.

και έτρεξα μακριά και γλύτωσα.

δε με φοβίζουν πια

   -κανένας τους.

δεν μπορούν να με πληγώσουν.

Έφτασα ως εδώ

σ'αυτήν την ξένη χώρα

και γλύτωσα.

αγάπη αιώνια

και είδα ανθρώπους να φοβούνται

ν'αγαπήσουν

πιο πολύ,  κι απ'το πολύτιμό τους θάνατο.

κι είδα μάτια να λατρεύουν τόσο σκληρά

που η αιωνιότητα της αγωνίας τους

τα έθαψε.

κι είδα φόβους να πνίγουν με δάκρυα.

κι ένα αντίο δειλίας να φέγγει.

μα πιο καθαρά είδα το αύριο

έν' αύριο αξημέρωτο.

γιατί δεν έχει ουσία ο χρόνος

ούτε ανάγκη η φωνή

αν ένας έρωτας δε βρίσκεται εκεί.

κι ας είναι μοιραίος

κι ας είναι ψυχρός

κι ας είναι μεγάλος

κι ας είναι μικρός

γιατί οι άνθρωποι δεν έμαθαν

σα πως μπορούν δηλαδή;

η αγάπη είναι μία, η αγάπη είναι μια.

κι αν δεν ζεις μονάχα γι'αυτή

τότε ουσία δεν έχει καμιά.

Αχ ουρανέ

Κολύμπησα στα απέραντα βυθά

και σ'ερωτεύτηκα.

Κυνήγησα κοράλια κι ομορφιές

κι αποπλανεύτηκα.

Σε κοίταξα κρυφά

κάτω απ' των σύννεφων τ'ασπράδι

ακούμπησα τα δυο μου χέρια

στις ακτές σου.

Χόρεψα του έρωτα τον ήχο

κι ύστερα έκατσα.

και κοίταξα ψηλά

Κι αγάπησα της θάλασσης το μπλέ

μα ήταν μοναχά μιαν αντανάκλαση.

αχ ουρανέ