Ανεβοκατέβηκα τη βιδωτή σκάλα
σαράντα δύο φορές το πρωί.
στην αρχή αργά
και μετά γρήγορα
και πιο γρήγορα
και γρηγορότερα
γρήγορα γρήγορα γρήγορα γρήγορα
γρήγορα γρήγορα γρήγορα γρήγορα
γρήγορα γρήγορα γρήγορα γρήγορα
γρήγορα γρήγορα γρήγορα γρήγορα
για να νιώσω πως μπορεί να 'ναι ο άνεμος
πως μπορεί να 'ναι κι ο τυφώνας.
ζαλίστηκα
πήγα άλλη μια φορά επάνω και ξάπλωσα.
η νύχτα με βρήκε στο κρεβάτι.
δε μ'άρεσε
δε μ'αρέσει καθόλου να ξυπνώ στα σκοτάδια.
άνοιξα το φως και έφερα κοντά έναν καθρέφτη
κι αντίκρυσα πρώτη φορά τ'αληθινά μου μάτια
τα νεκρά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου