κι ευχόμουν να 'χω έναν δίδυμο. να 'χω δυο μυαλά να συλλογιέμαι. να 'χω μιαν ακόμη παρηγοριά, να 'χω κάποιον να με ξέρει. να 'ναι εγώ και να μου μοιάζει, να 'χει ένα πρόσωπο η μονάχη συνείδηση μου. να του μιλώ για μπλε, και να ξέρει τη μοναδική του απόχρωση. να σκέφτομαι τη γλυκιά μου πολιτεία και να ξέρει όλα τις τα σκαλοπάτια, να τα θυμούμαστε παρέα. γιατί μου 'ναι βάσανο η σκέψη πως για μια ζωή του καθενός η μοίρα μοναχό του τόνε θέλει. και κάπου στις χίλιες ψυχές που θα γνωρίσω θα 'μαι χωμένος, εγώ. μακρύ θαν το ταξίδι μα θα ψάξω να σε βρω. να βρω τον δίδυμο μου.
να με βρω.
να με βρω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου