Ανασηκώθηκα στο σήμερα
και κοίταξα τον ήλιο.
είδα το παρόν μου
να γίνεται ένα χθες.
προσπάθησα να στήσω το κορμί μου
και κατέληξα να σέρνομαι σ'απέραντες ψευτιές.
"Αλήθεια", είπα,"φανερώσου".
"Ένα σημάδι δωσ'μου
να σβήσουν οι ταραγμένες μου φωτιές."
κι η αλήθεια απλώθηκε
στων ματιών μου τον ορίζοντα.
κι έκλαψα αίμα
από τις άδεις μου κραυγές.
Κατάρα στις άδειες μου κραυγές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου