ένα φως με πλησιάζει και μου χαμογελά. επιτέλους, θα ζεις ψυχή μου, λεύτερη.

Τετάρτη 5 Ιουνίου 2013

ήμουν μικρός

Πλήρωσα με αίμα που δεν έδειξα απ'αρχής
τα δόντια μου τα λεοντικά.
Μα ήμουν μικρός/ δεν ήξερα πως τα 'χω.
Και το 'βραν πάτημα να μου τσακίσουνε τα σωθηκά
και να μου βγάλουν ό,τι είχα από ελπίδα.
νεκρό
Κανείς δε ρώταγε πως πήγα/πως ήρθα
κι όταν δε βρήκαν
δε βρήκαν τη ψυχή μου όπως πρώτα.
χαμός.
Όποιος κι αν έγινα χρωστάω στο εχθρό μου
που με παράτησε πρωτού να εκραγώ
με μίσος γέμισε κατάρα τη ψυχή μου
και ένας μικρός μικρός καημός.
Κι απόγινα ένας πρίγκιπας μεγάλος
με ένα χαμόγελο φριχτό
σκασμός.
Κι αν με φοβάσαι
τι να σου κάνω;
Εσύ που ήσουν όταν με σπάραξε
ο κόσμος ο φριχτός;
ήμουν μικρός


Δεν υπάρχουν σχόλια: