Βαθιά βαθιά συλλογισμένος
πάλι και σήμερα σε ανούσιες σκέψεις.
Μα τι σου 'ναι οι σκέψεις;
τι να 'σουν αν δεν τις είχες;
και τι να 'κανα αν δεν ήσουν εσυ;
και τώρα που δεν είσαι;
κι αν ήσουν; Κάλλιο να μην ήσουν.
κι ας ήσουν τώρα.Να μην ήσουν
και να ΄σουν τώρα.Για πρώτη φορά,
δίχως ξανά.Μια φορά να ζήσω,
για μιά εποχή,για μια ελπίδα.
Σε ΄κείνες τις συνήθειες τις παλιές.
Μα ποιός μιλά; Σαν σαραντάρης νιώθω.
Όλα μπροστά μου τα 'χω γιατί κοιτώ πίσω;
Αχ,να μπορούσα να σ'αφήσω.
Απ'το μυαλό,γιατί απ'την καρδιά,
μάταιος κόπος.
Κι εσύ,για 'σένα θα 'λεγα:
"Τι σου'ναι η συνήθεια,
ακόμη κι αγάπες ξεχνά."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου