έναν αέρα για ν'ανασάνω.

Τίποτα δε θα με εμπόδιζε να φύγω, τίποτα εκτός από τον ίδιο μου τον εαυτό.

Με τις ρίζες βαθιά χωμένες στο χώμα,βήμα δε θα ‘κανα.

Κι είναι στιγμές που ονειρεύομαι έναν ξένο αέρα,πολύ αλλιώτικο.

Γιατί όπως και να το κάνουμε,

μένοντας σ’ένα δωμάτιο με τα παράθυρα κλειστά,

το οξυγόνο τελειώνει.

Κι εγώ δεν είμαι να μου κόβεις την ανάσα,

γιατί εύκολα πεθαίνω.

Κι όμως, είναι στιγμές που ονειρεύομαι έναν ξένο αέρα,

έναν αέρα για ν’ανασάνω.