ένα φως με πλησιάζει και μου χαμογελά. επιτέλους, θα ζεις ψυχή μου, λεύτερη.

Παρασκευή 3 Ιουνίου 2011

Ήλιε μου.


κουράστηκαν τα όνειρα και πάψαν
της νύχτας τούτης τα φώτα δεν ανάψαν.
και 'γω σκοτάδι βλέπω όσο δεν έχω φως
μήπως και μες το σκότος γενώ πιο δυνατός.
ν'αντέξω πρέπει μια ζωή
σε μια ξένη στέγη,φυλακή
περιμένοντας τον 'Ηλιο να φανεί
σα του Σαββάτου τα βράδια στο στενό εκεί.
μα πως ο 'Ηλιος άγγιξε τη νύχτα
πως το σκοτάδι το φως μπορεί να δει.
ας φύγω τώρα,σου λέω καληνύχτα,
κι ελπίζω ο Ήλιος μου χαρά να βρει.

Δεν υπάρχουν σχόλια: