ένα φως με πλησιάζει και μου χαμογελά. επιτέλους, θα ζεις ψυχή μου, λεύτερη.

Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010

Όχι μην νιώσεις φόβο.


Πράγματα τεχνιτά σε μορφή φυσικού.Σαν μια ανάγκη που εκπληρώνεται ψεύτικα.Ότι δεν μπορείς να φτάσεις,να πλάσεις,να πιάσεις το κάνεις αντίγραφο.Σαν τις εκφράσεις που πέρνει καμιά φορά το πρόσωπο μου.Όμοιες με τις δικές σου.Ασυνείδητα αλλά τόσο λογικά.Σαν να σε νιώθω πολύ πιο κοντά.Ναί,γι'αυτό το κάνω.Μες απ'το λόγο συμπεραίνω πολλά.Ό,τι την καρδιά ερεθίζει,χαράζει ανάμνηση στον εγκέφαλο και περνάει βαθιά μες την ψυχή.Έτσι όποτε μου λείπεις κάνω κινήσεις,λέω τα λόγια σου,προσποιούμαι.Γιατί εσύ έχεις περάσει βαθιά μες την ψυχή.

Δεν υπάρχουν σχόλια: